بازی‌های اینترنتی و اعتیاد به آن‌ها

میلیون‌ها نفر در سراسر جهان بازی‌های ویدیویی و بازی‌های اینترنتی انجام می‌دهند. در حالی که اکثر افرادی که از این نوع بازی‌ها لذت می‌برند، رفتارهای مشکل‌آفرینی از خود نشان نمی‌دهند.

اعتیاد به بازی‌های ویدیویی که به آن اختلال بازی اینترنتی نیز می‌گویند، وضعیتی است که با کاهش شدید کنترل بر عادات بازی مشخص می‌شود و در بسیاری از جنبه های زندگی شما، از جمله مراقبت از خود، روابط، مدرسه و کار، پیامدهای منفی به دنبال دارد.

این شرایط می‌تواند شامل بازی در اینترنت یا هر وسیله الکترونیکی و رفتار آنلاین دیگری باشد، اما اکثر افرادی که مشکلات مهم بازی را دارند عمدتاً در اینترنت بازی می‌کنند.

اینکه آیا اعتیاد به اینترنت و بازی‌های ویدیویی باید به عنوان یک اعتیاد یا بیماری روانی طبقه بندی شود، در بین محققان مورد بحث است. بسیاری از محققان اعتیاد به بازی‌های ویدیویی را اعتیادی رفتاری شبیه به اختلال قمار می‌دانند که در آن عجله برنده شدن یکی از دلایل اصلی بازی است.

برخی دیگر فکر می‌کنند که‌این مقایسه با قمار ناقص است زیرا ممکن است در بازی‌های ویدیویی خسارات مالی یا مادی وجود نداشته باشد. علاوه بر این، برنده شدن در یک بازی ویدئویی ممکن است به مهارت‌های شناختی و بازتاب‌های تیز نیاز داشته باشد، در حالی که برنده شدن در قمار عمدتاً یک موضوع شانسی است.

صرف‌نظر از این بحث، هر فعالیت یا عادتی که همه‌گیر شود و بر عملکرد روزانه شما تأثیر منفی بگذارد، می‌تواند باعث مشکلات سلامت روانی، اجتماعی و جسمی ‌شود. اگر فکر می‌کنید عادات بازی‌های ویدیویی زندگی شما را تحت الشعاع قرار داده است، جستجوی مراقبت‌های پزشکی مهم است.

اعتیاد به بازی‌های ویدیویی چه کسانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟

اعتیاد به بازی‌های ویدیویی می‌تواند کودکان، نوجوانان و بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه بزرگسالان به احتمال زیاد به این وضعیت مبتلا هستند. احتمال اعتیاد به بازی‌های ویدیویی در مردان نسبت به زنان، بیشتر است.

اعتیاد به بازی‌های ویدیویی چقدر رایج است؟

محققان تخمین می‌زنند که اعتیاد به بازی‌های ویدیویی بین 1.7 تا 10 درصد از جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. محدوده تخمینی بزرگ است زیرا بسیاری از محققان در مورد معیارهای تشخیصی اختلال بازی اینترنتی اختلاف نظر دارند.

علائم

علائم و نشانه‌های اعتیاد به بازی‌های ویدیویی (اختلال بازی‌های اینترنتی) عبارتند از:

• عملکرد ضعیف در مدرسه، کار یا مسئولیت‌های خانگی در نتیجه بازی‌های ویدیویی بیش از حد.
• علائم ترک، مانند غم و اندوه، اضطراب یا تحریک‌پذیری، زمانی که بازی‌ها حذف می‌شوند یا امکان بازی وجود ندارد.
• نیاز به صرف زمان بیشتر و بیشتر برای بازی‌های ویدیویی برای به دست آوردن همان سطح لذت.
• کنار گذاشتن سایر فعالیت‌ها و/یا روابط اجتماعی که قبلاً از آنها لذت می‌بردید به دلیل بازی کردن.
• ناتوانی در کاهش زمان بازی و تلاش‌های ناموفق برای ترک بازی علیرغم پیامدهای منفی که‌ایجاد می‌کند.
• دروغ گفتن به اعضای خانواده یا دیگران در مورد میزان زمانی که صرف بازی‌های ویدیویی می‌شود.
• کاهش در بهداشت شخصی یا نظافت به دلیل بازی‌های ویدیویی بیش از حد.
• استفاده از بازی‌های ویدیویی به عنوان راهی برای فرار از موقعیت‌های استرس زا در محل کار یا مدرسه یا جلوگیری از درگیری در خانه.
• استفاده از بازی‌های ویدیویی برای تسکین حالات منفی، مانند احساس گناه یا ناامیدی.

علل

محققان هنوز در حال تلاش برای تعیین علت دقیق اعتیاد به بازی‌های ویدیویی و کیفیت اعتیادآور اینترنت و بازی‌های ویدیویی هستند.

تاکنون، محققان فکر می‌کنند که فرآیند بازی کردن و برنده شدن در بازی‌های ویدیویی ممکن است باعث آزاد شدن دوپامین شود. دوپامین یک ماده شیمیایی مغز (انتقال‌دهنده عصبی) است که نقش کلیدی در چندین عملکرد بدن از جمله پاداش و انگیزه لذت‌بخش دارد. دوپامین همان انتقال دهنده عصبی است که در سایر اختلالات مصرف از جمله اختلال قمار و اختلال مصرف مواد دخیل است.

تحقیقات اخیر عصبی شباهت‌هایی را در مغز افراد مبتلا به اعتیاد به بازی‌های ویدیویی و اختلالات مصرف مواد نشان می‌دهد.

تشخیص

برای تشخیص اعتیاد به بازی‌های ویدیویی (اختلال بازی‌های اینترنتی)، به یک متخصص سلامت روان مانند روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنید. متخصصان سلامت روان از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM-5) برای تشخیص اختلالات روانی استفاده می‌کنند که شامل اطلاعاتی در مورد اختلال بازی‌های اینترنتی است.

به طور کلی، برای اینکه اختلال بازی اینترنتی تشخیص داده شود، الگوهای رفتاری شما در بازی باید به اند‌ازه کافی افراطی باشد که منجر به اختلال کارکرد قابل توجهی در عملکرد شخصی، خانوادگی، اجتماعی، آموزشی و/یا شغلی شما شود. این الگوها معمولاً باید حداقل برای یک سال وجود داشته باشند.

مدیریت و درمان

گزینه اصلی درمان اعتیاد به بازی‌های ویدیویی (اختلال بازی‌های اینترنتی) روان درمانی است.

روان درمانی اصطلاحی برای انواع تکنیک‌های درمانی است که هدف آن کمک به شناسایی و تغییر احساسات، افکار و رفتارهای نگران کننده است. کار با یک روانشناس می‌تواند برای شما و خانواده شما حمایت، آموزش و راهنمایی فراهم کند.

انواع خاصی از روان درمانی که ممکن است برای فردی که اعتیاد به بازی‌های ویدیویی دارد مفید باشد عبارتند از:

• درمان شناختی رفتاری (CBT): این یک نوع درمان ساختاریافته و هدف گرا است. یک درمانگر یا روانشناس به شما کمک می‌کند تا افکار و احساسات خود را از نزدیک ببینید. متوجه خواهید شد که افکار شما چگونه بر اعمال شما تأثیر می‌گذارد. از طریق CBT برای اعتیاد به بازی‌های ویدیویی، می‌توانید افکار و رفتارهای منفی و وسواسی را بیاموزید و یاد بگیرید که الگوها و عادات فکری سالم تری اتخاذ کنید.
• گروه درمانی: این نوعی از روان درمانی است که در آن گروهی از افراد با هم ملاقات می‌کنند تا مشکلات خود را با هم زیر نظر یک درمانگر یا روانشناس شرح دهند و به بحث بگذارند. گروه درمانی منبع ارزشمندی از انگیزه و حمایت اخلاقی برای افرادی است که به بازی‌های ویدیویی اعتیاد دارند، به خصوص اگر در نتیجه اعتیاد به بازی‌های ویدیویی، ارتباط خود را با دوستان یا همسالان خود از دست داده باشند.

عوامل خطر ساز

محققان هنوز در حال یادگیری در مورد اعتیاد به بازی‌های ویدیویی (اختلال بازی‌های اینترنتی) هستند. تا کنون، آنها برخی از عوامل را ایجاد کرده‌اند‌ که ممکن است افراد را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دهد.

• تکانشگری.
• خودکنترلی پایین.
• اضطراب

نشانه‌های خطر رفتاری مرتبط با اختلال بازی اینترنتی عبارتند از:

• هزینه کردن فزاینده پول برای بازی.
• افزایش زمان بازی در روزهای هفته.
• شرکت در جلسات انجمن بازی‌های آفلاین.
• داشتن عضویت در انجمن بازی.

آیا همه افرادی که بازی‌های ویدیویی یا آنلاین بازی می‌کنند باید نگران ایجاد اعتیاد به آنها باشند؟

مطالعات نشان می‌دهد که اعتیاد به بازی‌های ویدیویی تنها بر تعداد کمی ‌از افرادی که بازی‌های آنلاین یا بازی‌های ویدیویی انجام می‌دهند تأثیر می‌گذارد.

اگر بازی‌های ویدیویی انجام می‌دهید، مهم است که از مدت زمانی که صرف انجام آن‌ها می‌کنید آگاه باشید. اگر شروع به غفلت از سایر فعالیت‌های روزانه مانند بهداشت، تعاملات اجتماعی و مدرسه و/یا کار کرده‌اید، این امر به ویژه مهم است. این رفتارها می‌تواند نشانه‌های اولیه اعتیاد به بازی‌های ویدیویی باشد.